14 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ… ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΜΑΘΗΤΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΥ
6 Δεκέμβρη 2008, ο 15χρονος αναρχικός μαθητής Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος πέφτει νεκρόςαπό τις σφαίρες του μπάτσου Ε. Κορκονέα στα Εξάρχεια. Η πληροφορία ότι ένας μπάτσοςσκότωσε έναν μαθητή στα Εξάρχεια άρχισε να διαδίδεται από τα πρώτα λεπτά της δολοφονίαςκαι το ίδιο βράδυ άρχισαν οι μαζικές συγκρούσεις στο κέντρο της Αθήνας. Τις επόμενες μέρες ηεξέγερση γενικεύεται σχεδόν σε όλη την Ελλάδα με μαζικές πορείες, άγριες συγκρούσεις,εμπρησμούς σε τράπεζες, πολυκαταστήματα, κυβερνητικά κτήρια και ταυτόχρονα καταλήψειςσχολείων, πανεπιστημίων, δημαρχείων, δημοσίων κτιρίων αλλά και της ΓΣΕΕ. Τα ΜΜΕπροσπάθησαν να συγκαλύψουν τη δολοφονία, δημιουργώντας φανταστικά σενάρια γιασφαίρα που εξοστρακίστηκε, ενώ έφτασαν μέχρι το σημείο να προβάλουν το βίντεο τηςδολοφονίας παραποιημένο, έχοντας προσθέσει συνθήματα και ήχους από σπασίματα, για ναστηρίξουν την εκδοχή της αστυνομίας περί επίθεσης όχλου κουκουλοφόρων στους ειδικούςφρουρούς. Ταυτόχρονα, στις επαρχίες οι μπάτσοι διέδιδαν ψευδείς πληροφορίες για τουςαναρχικούς, προσπαθώντας να φοβίσουν τους κατοίκους, αφού η εξέγερση είχε αρχίσει ναπροκαλεί τρόμο στο κράτος, το όποιο φυσικά χρησιμοποίησε κάθε μέσο για να τρομοκρατήσεικαι να καταστείλει. Την Τετάρτη 11 Μαΐου 2022 το εφετείο Λαμίας αθώωσε τον μπάτσοδολοφόνο Κορκονέα.
Η εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 είναι από τις πιο σημαντικές εξεγέρσεις που έχουν γίνειστην Ελλάδα μετά το 1973. Οι τότε εξεγερμένοι, σε μια περίοδο που τα σημάδια τηςκαπιταλιστικής κρίσης είχαν αρχίσει να γίνονται εμφανή, απέδειξαν ότι με τη συλλογικοποίησητων αρνήσεων τους και τη συνεχή και δυναμική παρουσία τους στον δρόμο μπορούν νασπάσουν το μονοπώλιο της βίας του κράτους και να εκδικηθούν για τα αμέτρητα θύματααυτού του συστήματος. Αυτή η εξέγερση έδωσε (και δίνει μέχρι σήμερα) έμπνευση για τουςμετέπειτα αγώνες. Παρατημένα και σάπια κτήρια σε όλη την Ελλάδα όλο και πιο συχνά άρχισαννα γίνονται καταλήψεις και να γεμίζουν ζωή, ενώ οι λαϊκές συνελεύσεις που δημιουργήθηκανσε πολλές πόλεις εκείνη την περίοδο, έπαιξαν μεγάλο ρόλο στις αντιμνημονιακέςκινητοποιήσεις του 2010-2012. Μαθητές, φοιτητές, ντόπιοι και μετανάστες ενώθηκαν μέσααπό τα οδοφράγματα και τις φωτιές που άναψαν και εξεγέρθηκαν, χαράζοντας μια εικόνα απότο μέλλον βαθιά μέσα μας. Δείχνοντας μας τον μοναδικό δρόμο που έχουμε ναακολουθήσουμε όλοι εμείς οι καταπιεσμένοι αυτού του κόσμου, τον δρόμο της κοινωνικήςεπανάστασης.
Για κάθε νεκρό στον αγώνα για την ολική απελευθέρωση το μίσος που έχουμε μέσα μαςμεγαλώνει και τα δάκρια που πέφτουνε στο έδαφος για τα χαμένα μας αδέρφια γίνονται ηθάλασσα που θα τους πνίξει. Δεν θα συνηθίσουμε τον θάνατο και δεν θα μουδιάσουμε από τιςδολοφονίες του Κράτους, Κεφαλαίου και Πατριαρχίας που μαθαίνουμε κάθε λίγες μέρες. Τουςνεκρούς μας τους τιμάμε μέσα από τους αγώνες μας και η επαναστατική μνήμη κινεί τα χέριαπου θα ανάψουν το φυτίλι των μελλοντικών εξεγέρσεων.
ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΛΗΘΗ, Η ΜΑΧΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΘΑΝΑΤΟ
ΕΞΕΓΕΡΣΗ – ΕΚΔΙΚΗΣΗ – ΕΠΙΘΕΣΗ
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΣΥΝΤΡΟΦΩΝ/ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ Α/Α ΧΩΡΟ ΛΑΜΙΑΣ